Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

3 Ara 2014

Yeme ve Yedirme...


Türk anası yeme ve yedirme konusunda pek bir anaçtır. elinde yemek tabağı, bir elinde kaşık çocuğunun peşinden koşturur durur. Bir evlat sahibi olduğumda ben onlardan olmayacağım dedim. Bebeğim 6 aylık olduğunda katı gıdaya geçtim. bebeğim 7 aylık olduğunda da evde kendi kendine yemek yemeyi çok seven biri haline geldi. Öğünleri döke saça yiyen Ömer Çağan la bu dönemde çok eğlendik. yemek sonrası duş faslı ile de eğlencemizi noktaladık.



Bebeğimin beslenmesi benim için hiç stres kaynağı haline gelmedi. daha doğrusu getirmedim. Bana dediler ki;" bulamaç yapmıyor musun,eline verince nasıl yiyor?" benim yöntemime şaşıranların verdiği cevaplara ben daha çok şaşırdım. birde işin " yemeyince ne yapıyorsun?" kısmı vardı. Acıkınca yer cevabını verdim. Ağzına zorla kaşığı sokmadım.

Yemek yapmayı çok severim. Annelikten sonra aşçı modu ile dolaşmaktan sıkıldım,sevmedim bu modu ama güzel yapılmış yemeği yemeyi de severim ben.Mutfakta sağlıklı yemeklerin pişmesine dikkat ederim ,bebeğimi de sağlıklı beslemeye çalışıyorum.

Benim ailemde yemek önemli.Türk aile yapısında yemek çok önemli. farklı sosyal anlamlar yüklüyoruz yemeğe. Ailemin yanına gideceğimizde telefonda ne pişirelim size ne yersiniz gibi sorularla karşılaşıyoruz.Ömer Çağan a ne yapalım yeni sorularımıza eklendi. Eşimin ailesinde de aynı durum söz konusu. Ömer çağan ne yer? Ne varsa onu yer. Tabii sofradayken de " dolmadan almadın,tatlının da tadına bak,bak böreği senin için açtım hadi ondan da ye" ler bitmiyor. Yemeğe çok farklı anlamlar yükleniyor ve Türk insanı bu nedenle etine de dolgundur.Sevinince yer,üzülünce yemekten kesilir ,hayatı boyunca hep rejim yapar ama hep kilo sorunu vardır.

Benim için yemek sadece beslenme için yapılan birşey. Saatinde yenmeli ve bence ekstra anlamlar yüklenmemeli. Çocuğum da eğer o öğün yemediyse kahrolmuyorum. peşinden kaşıkla koşmuyorum. çünkü biliyorum ki acıktığında bir sonraki öğün çok güzel yiyecek.

Bu yeme olayı bir kısır döngü.Siz çocuğu zorladıkça o reddediyor. Siz daha çok zorluyorsunuz çocuk daha çok reddediyor. Bazı anneler temizlik takıntılı. etraf kirlenmesin,üstü başı temiz kalsın diye çocuğun eline kaşık vermiyor. Oysa ki çocuğun istediği bireyselleşmek. Ben küçük değilim artık,sizin gibi yemek yemek istiyorum diyor. Unutmayın bebekler taklit ederek öğrenir.

Hele 1 yaşına kadar olan dönemde yemiyor diye hiç kafama takmadım. Anne sütünü çok yoğun alıyordu ve ihtiyaçlarının büyük oranını anne sütü karşılamaktaydı. Şimdide sofraya bizimle oturuyor. Mesela bu sabah tostuma sulandı yarısını yedi peynirini yemek istemedi,yumurtasını güzel yedi. Ama beyazlarını ağızından çıkardı. Aman kalsiyum alamadı diye kasmadım. Öğlen yoğurdunu yer nasıl olsa,onuda yemezse kefir içer ,onu da istemezse emerek açığını kapatır.

Tabağını önüne koyuyorum elleriyle kendi kendine yiyor arada kaşıkla ağzına besliyorum ama bazen kaşıkla beslenmeyi tamamen reddediyor bende onun istediği gibi davranıyorum "uçak geliyor ağzını aç" demiyorum  mesela.

Tabii ki her çocuk gibi diş çıkarma dönemleri,uykusunu tam alamadığında,solundan kalktığı zamanlarda kaşıklar tabaklar yere fırlatılıyor,ağız açılıp da bir yudum yenmiyor ama ben rahatım,kafam rahat"yemezse acıktığında yer "diyorum. yemek işini kafama takmıyorum. sonuçta yemek çocuğun sağlığını devam ettirebilmesi için gerekli. Çocuk sağlıklı enerjik ve mutluysa ne kadar yediği önemli değil diyor doktorlar.

Çocuğun neyi ne zaman yiyeceğine siz,ne kadar yiyeceğine ise kendisi karar versin. Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

2 yorum:

  1. ay yaaaa kardeşim hiç yemezdi ya annen babam deli oluyodu valla şimdi ise bi iştah bi iştah :)

    YanıtlaSil
  2. Rahat bıraktıklarında iştah da gelmiş demekki :)

    YanıtlaSil